Бугун кундалик турмушимизда “экологик маданият” жумласи тез-тез такрорланадиган бўлиб қолди. Буни кўпчилик тўғри тушунади, яна бошқалар эса “шунча маданият турганда бунисининг нима кераги бор” деган мулоҳазага бориши ҳам турган гап. Аммо, табиат жонсиздек кўринади, аммо, унинг-да ҳар қандай қабоҳатга муносиб “туҳфаси” айрим кишиларнинг кўзини мошдек очиб қўяётганлиги айни ҳақиқат.

Лоқайдлик одамзотга хос энг ёмон қусурлардан бири. Айнан шу иллат жамиятдаги кўплаб муаммоларга сабаб бўлади. Жумладан, унинг салбий таъсири эндиликда табиатга ҳам жиддий зарар етказа бошлади. Буни Бўстон туманидаги қабристон ёнида пайдо бўлган ва эндиликда бартараф этилган ноқонуний чиқиндихона мисолида кўриш мумкин.

Бугун табиат ва жамият ўртасидаги муносабат ғоят жиддийлашган. Озгина эътиборсизлик табиатга каттагина зарар келтирса, бу жараён жамиятга ҳам яхшигина салбий таъсир кўрсатади. Шундай экан, аҳоли ўртасида соҳага доир қонунлар тарғиботини кучайтириш, юртдошларимизнинг экологик маданиятини ошириш муҳим вазифадир.

Бугун инсониятни  ташвишга солаётган асосий глобал муаммолардан бири кун сайин жиддийлашиб бораётган экологик вазият ҳисобланади. Бир томонда иқлим ўзгариши натижасида юзага келаётган табиий офатлар сони тобора кўпаяётган бўлса, иккинчи томондан  ўрмон ёнғинлари, денгиз ва уммонлар сатҳининг кўтарилиши, сув, тупроқ ва ҳавонинг ифлосланиши замондошларимизни огоҳликка чорлаяпти. Афсуски, бу борада э

Поклик элимизнинг азалий қадриятларидан бири. Хусусан, аждодларимиз юрт ободлигига алоҳида аҳамият беришган. Фарзанд тарбиясида ҳам тозаликка эътибор асосий жиҳатлардан саналган. Айниқса. кўча ва сувга ахлат тўкиш ғоят тарбиясизлик ҳисобланган. Таассуфки, бугун айрим ҳолатларда мана шундай қўпол кўринишларга гувоҳ бўляпмиз.

Кишининг табиатида лоқайдлик деган қусур бор. Айнан шу салбий камчилик уни хатолар домига ташлайди. Натижада унинг ҳаракатларида одамийликка хос бўлмаган кўринишлар ҳам кузатилади. Оқибатда атрофдаги одамлар, жамият азият чекади. Фикримизнинг исботини Чинобод-Улуғнор йўли четида ҳосил бўлган ноқонуний чиқиндихона мисолида кўриш мумкин.

Мутахассислар берган маълумотларга кўра, бугун курраи заминимизда 320 мингдан ортиқ ўсимлик турлари ҳисобга олинган. Мазкур ўсимликларнинг барчаси табиий муҳитда ўз ўрни, хусусан, инсон манфаатлари доирасида беқиёс аҳамиятга эга. Чунки, башарият ўз тамаддуни жараёнида ана шу табиат неъматларидан озиқ-овқат, бошпана, кийим-бош сифатида фойдаланиб келди бу яна давом этади. Шундай экан, бугун биз

Сув – бебаҳо неъмат. Кези келганда унинг ҳар томчиси тиллоданда  ҳам қиммат туради. Зеро, унинг қадрини бугун сувсизликдан қийналаётган, ичимлик суви учун ҳаётини тикишга мажбур бўлаётганлардан сўраб кўринг. Бундайлар сони эса ер юзида 1,1  миллиард кишини ташкил қилади. Яъни, ҳозирда  дунёдаги барча инсонларнинг еттидан бири сувсизлик  муаммосидан қийналаётганлиги аччиқ ҳақиқат.  Агар вазият шунд